SCQ DANZA - Métanse nos seus asuntos

 DOLORES MAYÁN

SCQ DANZA

COMPAÑíA NURIA SOTELO
MÉTANSE NOS SEUS ASUNTOS

Creación: Ana Vallés, Nuria Sotelo

Dirección: Ana Vallés

Interpretación: Nuria Sotelo

 latiamardalina

Un traballo sobre a presenza

Un solo de danza que se move entre a evocación de lugares comúns e a exposición da privacidade, formulando a implicación ou desentendemento do que mira ou asiste a un acto público e cuestionando a nosa pasividade ante os acontecementos alleos.

Alguén dirá que de bo grao se metería nos seus asuntos, pero cales son? Ás veces todo nos concirne e, de repente, nada nos toca.

compostelacultura

caixagalicia

SCQ Danza - Manta

DOLORES MAYÁN

SCQ DANZA

compostelacultura

  

11 MARZO    

CENTRO COREOGRÁFICO NATIONAL DE CAEN/BASSE-NORMANDíA

MANTA

"Cuando me puse el velo total sentí que me asfixiaba"

deia.

Coreografía: Héla Fattoumi/Eric Lamoureux
Interpretación: Héla Fattoumi

O termo hijab ou hidjab (íd-ab) quere dicir “todo veo colocado diante dun ser ou dun obxecto para ocultalo á vista ou illalo”. Nun contexto non arabófono, designa máis concretamente o veo que un número, nada desprezábel, de mulleres musulmás levan, cubrindo a cabeza e deixando o rostro descuberto. Tamén é denominado “veo islámico”
"As sensacións comezaron a invadirme, a guiarme, a levarme. Ser inmóbil, atreverse cun aceno, un desprazamento, unha danza... Daquela souben que debía procurar, explorar co corpo: entendín que estaba preparada para buscar un xesto artístico a partir desa vestimenta.”
caixagalicia

dantzaldia

 

ccncbn.

SCQ Danza

 DOLORES MAYAN

 

SCQ Danza

 

 

caixagalicia

Teatro Principal de Santiago Del 18 de febrero al 25 de mayo 2011

 

 MOPA

 

'Espérame despierto'

Nova estrea do programa 'SCQ Danza' que trae da man da compañía Mopa (que se autodefine na súa propia web como "Espectáculos de danza nos que o público non resopla") 'Espérame despierto', un obxecto de entretemento dirixido por Juan Kruz Díaz de Garaio Esnaola, e interpretado por Eloísa Cantón e Juan Luís Matilla.

A peza invita, cunha perspectiva un tanto voyeur, a contemplar a misteriosa relación entre dous personaxes que xogan coa continua metáfora do abandono. Dúas persoas que viven ante os teus ollos momentos de sensualidade, dureza e humor. Unha peza na que a música adquire a presenza dun personaxe máis. Un violín, unha concertina, dúas persoas e ti.

compostelacultura